سکته مغزی زمانی رخ می دهد که جریان خون به مغز شما متوقف شود که این شرایط منجر به آسیب و مرگ سلولهای مغز می شود.
مغز برای اینکه بخوبی کار کند نیاز به تامین مداوم اکسیژن و مواد مغذی دارد. اگر خون رسانی حتی برای مدت کوتاهی قطع شود، می تواند مشکلاتی ایجاد کند. سلول های مغز تنها پس از چند دقیقه بدون خون یا اکسیژن شروع به مردن می کنند.
وقتی سلول های مغز می میرند، عملکرد مغز ادچار اختلال می شود. ممکن است نتوانید کارهایی را انجام دهید که توسط آن قسمت از مغز کنترل می شود. به عنوان مثال، سکته مغزی ممکن است بر توانایی شما در موارد زیر تأثیر بگذارد:
- حرکت کردن
- صحبت کردن
- تعادل
- تفکر و حافظه
- کنترل ادرار و مدفوع
- احساسات
- کنترل عملکردهای حیاتی بدن
انواع سکته مغزی
2 نوع سکته مغزی وجود دارد: ایسکمیک و هموراژیک.
- سکته مغزی ایسکمیک. این شایع ترین نوع سکته مغزی است. زمانی اتفاق می افتد که یک رگ خونی اصلی در مغز مسدود شود. ممکن است توسط یک لخته خون مسدود شود. یا ممکن است با تجمع رسوبات چربی و کلسترول مسدود شود. این تجمع پلاک نامیده می شود.
- سکته هموراژیک. این زمانی اتفاق می افتد که یک رگ خونی در مغز شما می ترکد و خون به بافت های مجاور می ریزد. با یک سکته هموراژیک، فشار در بافت مغزی مجاور ایجاد می شود. این باعث آسیب و تحریک بیشتر می شود.
علائم سکته مغزی
علائم ممکن است به طور ناگهانی رخ دهد. علائم هر فرد ممکن است متفاوت باشد. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- ضعف یا بی حسی صورت، بازو یا پا، معمولاً در یک طرف بدن
- مشکل در صحبت کردن یا درک کردن
- مشکلات بینایی، مانند تیرگی یا از دست دادن بینایی در یک یا هر دو چشم
- سرگیجه یا مشکلات تعادل یا هماهنگی
- مشکلات حرکتی یا راه رفتن
- غش (از دست دادن هوشیاری) یا تشنج
- سردردهای شدید بدون علت شناخته شده، به خصوص اگر به طور ناگهانی رخ دهد
- حالت تهوع یا استفراغ ناگهانی که ناشی از بیماری دیگری نیست.
دلایل و عوامل خطر
هر کسی در هر سنی ممکن است دچار سکته مغزی شود. اما اگر عوامل خطر خاصی داشته باشید، احتمال آن افزایش می یابد. برخی از عوامل خطر را می توان تغییر داد یا مدیریت کرد، در حالی که برخی دیگر نمی توانند.
- فشار خون بالا. فشار خون 140/90 یا بالاتر می تواند به رگ های خونی (شریان) که خونرسانی به مغز می کند آسیب برساند.
- ریتم غیر طبیعی قلب. برخی از انواع بیماری های قلبی می توانند خطر سکته مغزی را افزایش دهند. داشتن ضربان قلب نامنظم (فیبریلاسیون دهلیزی) قوی ترین و قابل درمان ترین عامل خطر قلبی برای این آسیب مغزی است.
- ناهنجاری های ساختاری قلب دریچه های قلب آسیب دیده (بیماری دریچه ای قلب) می تواند باعث آسیب طولانی مدت (مزمن) قلب شود. با گذشت زمان، این می تواند خطر سکته مغزی را افزایش دهد.
- افزایش سن. با افزایش هر ۱۰ سال سن پس از ۵۰ سالگی ریسک بروز این عارضه مغزی نیز افزایش پیدا می کند.
- بیماری قلبی. بیماری قلبی دومین عامل خطر مهم برای این عارضه مغزی است. بیماری قلبی و سکته دارای بسیاری از عوامل خطر یکسان هستند.
- دیابت. افراد مبتلا به دیابت نسبت به افراد بدون دیابت بیشتر در معرض خطر سکته مغزی هستند.
- سیگار کشیدن. سیگار کشیدن خطر این عارضه مغزی را تقریبا دو برابر می کند.
- قرص های ضد بارداری و هورمون درمانی
- غلظت خون. افزایش قابل توجه تعداد گلبول های قرمز خون را غلیظ می کند و احتمال لخته شدن را افزایش می دهد. این وضعیت خطر سکته مغزی را افزایش می دهد.
- کلسترول و چربی خون بالا
- کم تحرکی و ورزش نکردن
- چاقی و اضافه وزن بیش از حد
- مصرف بیش از حد الکل
کلمات مرتبط :
فیزیوتراپی در دماوند – فیزیوتراپی در پردیس – فیزیوتراپی در گیلاوند – فیزیوتراپی در رودهن – فیزیوتراپی در بومهن – فیزیوتراپی سالمندان – فیزیوتراپی در بیماریهای نورولوژی