تاندونیت شانه التهاب یا تحریک تاندون شانه است که سبب بروز درد و حساسیت در شانه می شود، که ممکن است به دلیل آسیب مکرر روتاتور کاف رخ دهد.
اگرچه احتمال بروز تاندونیت در تاندون های شانه ، مچ دست ، پاشنه پا و آرنج بیشتر است اما این آسیب می تواند در هر تاندونی ایجاد شود.
انواع تاندوینت
- تاندونیت حاد: به طور ناگهانی در اثر فعالیت هایی که فرد دست خود را بطور مکرر به بالای سر می برد رخ می دهد.
- تاندونیت مزمن: معمولاً ناشی از یک بیماری دژنراتیو، مانند آرتریت، یا ساییدگی و پارگی مکرر طولانی مدت است.
اگر درد در اندام یا مفصل دارید و زمانی که آن قسمت از بدن خود را حرکت می دهید بیشتر احساس درد می کنید، ممکن است دچار تاندونیت شده باشید. همچنین ممکن است شانه شما به لمس و فشار حساس شده و تورم قابل مشاهده نیز وجود داشته باشد.
علائم تاندونیت شانه
- درد زمانی که دست در ارتفاع شانه یا پشت سر قرار دارد.
- گرفتگی شانه
- محدود شدن دامنه حرکات شانه
- درد هنگام دراز کشیدن روی شانه
- درد بالای بازو (تا آرنج)
این عارضه معمولا با سونوگرافی تشخیص داده می شود، اما عکس برداری با اشعه ایکس می تواند نشان دهد که آیا خار استخوانی باعث تاندونیت شما شده است یا خیر.
دلایل و عوامل خطر
تاندونیت اغلب در اثر استفاده بیش از حد یا حرکت های مکرر ایجاد می شود. ورزشکاری که یک مهارت را بارها و بارها انجام می دهد، می تواند تاندون های خاصی را تحت فشار قرار دهد. به عنوان مثال، بازیکنان تنیس و بازیکنان بیسبال در معرض خطر تاندونیت در آرنج هستند. و شناگران نیز بیشتر در معرض خطر تاندونیت شانه قرار دارند.
همچنین این آسیب در افراد میانسال و سالمند و در افرادی که در مشاغل خاصی کار می کنند، شایع تر است. تاندون‌ها به طور طبیعی با افزایش سن انعطاف پذیری کمتری پیدا می‌کنند، بنابراین بیشتر مستعد آسیب هستند.
تاندونیت در افرادی که در ورزش هایی شرکت می کنند که شامل یک حرکت تکراری است یا در افرادی که تکنیک نادرستی در ورزش خود ایجاد می کنند بسیار شایع است. ورزش هایی که خطر ابتلا به تاندونیت را افزایش می دهند عبارتند از:
- تنیس
- بسکتبال
- گلف
- بولینگ
- پرتاب وزنه و نیزه
- شنا کردن
برخی مشاغل زمانی که شامل موارد زیر می شوند خطر بروز تاندونیت شانه را افزایش می دهند.
- لرزش بیش از حد شانه ها
- حرکات تکراری مانند نقاشی ساختمان
- موقعیت های غیر معمول یا نامناسب شانه در طی فعالیت ها
- فعالیت بیش از حد
- بردن مکرر دست به بالای سر
روشهای درمان
درمان تاندونیت اغلب با روشهای محافظه کارانه همچون استراحت ، کمپرس سرد و گرم ، داروهای مسکن و فیزیوتراپی امکان پذیر است.
بیمار باید تا زمان بهبود کامل انجام فعالیت هایی که نیازمند حرکات مکرر شانه هستند را به حداقل برساند.
فیزیوتراپی شانه موثرترین روش در درمان تاندونیت شانه است که با هدف کشش و تقویت تاندون آسیب دیده انجام می گیرد ، متخصصان ما در مرکز فیزیوتراپی رایبد (بهترین فیزیوتراپی دماوند) خدمات تخصصی فیزیوتراپی شانه را برای کمک به درمان این آسیب ارائه می دهند.
متخصصان فیزیوتراپی ما در بهترین مرکز فیزیوتراپی در پردیس ابتدا اقدام به معاینه دقیق شانه بیمار و میزان درد و دامنه حرکتی وی کرده و بر اساس شدت آسیب و علائمی که برای فرد ایجاد کرده برنامه درمانی و توانبخشی را در نظر می گیرند.
تزریق داروهای کورتونی یکی از روشهای تهاجمی در درمان تاندونیت شانه است که در صورت درد و التهاب شدید توسط ارتوپد انجام می گیرد.
در صورتی که راهکارهای ذکر شده در بالا نتوانند کمکی به بهبود علائم بیماران بکنند جراح به عنوان آخرین گزینه درمانی انجام می گیرد.
فیزیوتراپی پس از جراحی برای بازیابی حرکات شانه ضروری است و برای بهره مندی از آن می توانید از خدماتی که متخصصان ما در بهترین مرکز فیزیوتراپی در دماوند ارائه می دهند بهره مند شوید.
کلمات مرتبط :
فیزیوتراپی شانه – فیزیوتراپی در دماوند – فیزیوتراپی در پردیس – فیزیوتراپی در بومهن – فیزیوتراپی در رودهن – فیزیوتراپی در گیلاوند