فیزیوتراپی سکته مغزی برای کمک به درمان و توانبخشی پس از سکته مغزی و تخفیف و از بین بردن عوارض آن ضروری است.
سکته مغزی زمانی رخ می دهد که جریان خون به مغز به دلیل انسداد در شریان (سکته مغزی ایسکمیک) به خطر بیفتد. سکته مغزی همچنین از نشت خون به مغز از یک شریان پاره شده (سکته مغزی هموراژیک) ایجاد می شود.
خون اکسیژن را به مغز می رساند تا به عملکرد صحیح تمام بخش های مغز کمک کند. هنگامی که هر چیزی سطح اکسیژن در مغز را مختل می کند (که باعث کاهش آن به سطوح خطرناک می شود)، سلول های مغز می میرند و بخش هایی از مغز دیگر کار نمی کند.
متخصصان ما در مرکز فیزیوتراپی رایبد (بهترین فیزیوتراپی دماوند) خدمات تخصصی فیزیوتراپی را برای مبتلایان به این عارضه مغزی ارائه می دهند.
سکته مغزی سومین علت شایع مرگ و میر و ناتوان در سراسر جهان است که می تواند هزینه های سنگینی را برای نظام سلامت و بیمار و خانواده اش تحمیل کند.
بیماران پس از سکته مغزی، در حرکت کردن طبیعی و بدون مشکل، صحبت کردن یا انجام فعالیت های منظم مشکل دارند. در حالی که دارو برای درمان علت اولیه سکته مغزی و گاهی اوقات عوارض ناشی از آن موثر است، فیزیوتراپی می تواند در طولانی مدت مفید باشد و کمک زیادی به بهبود کیفیت زندگی مبتلایان کند.
فیزیوتراپی سکته مغزی باید به محض کنترل شرایط بیمار و گذر از فاز حاد سکته مغزی شروع شود تا بیماران هرچه سریع تر شرایط مطلوب جسمی و حرکتی را بازیابند و نتایج بهتر درمانی حاصل شود.
شایع ترین علائم و عوارض سکته مغزی
- فلج (معمولاً در سمت آسیب دیده بدن)
- بی‌حسی در اندام‌ها (دست ها و پاها)
- مشکل در صحبت کردن (بروز مشکلاتی مانند لکنت زبان)
- مشکل در بلع غذا و نوشیدن مایعات
- سردرد و سرگیجه ناگهانی
- دشواری در تنفس
- از دست دادن تعادل و هماهنگی
- غش کردن یا بیهوش شدن
برخی از عوارض پس از سکته مغزی انتظار می رود. این عوارض می توانند دائمی باشند، اما معمولا پس از دریافت درمان سریع بهبود می یابند.
معمولاً، یک بیمار سکته مغزی به دلیل از دست دادن عملکرد عضلانی در یک طرف، ظاهری ناهموار در صورت خود را تجربه می کنند. همچنین ممکن است به دلیل ضعف عضلانی در بلند کردن، ایستادن یا برداشتن اشیا مشکل داشته باشند. در حالی که هدف درمان اورژانسی رفع انسداد یا توقف خونریزی است، درمان طولانی مدت برای پیشگیری و بهبود عوارض با راهکارهای توانبخشی از جمله فیزیوتراپی مورد نیاز است.
فیزیوتراپی سکته مغزی
ورزش بعد از سکته مغزی به دلیل از دست دادن عملکرد عضلانی (در اثر آسیب مغزی)، از دست دادن تعادل و در نتیجه ضعف عضلانی می تواند دشوار باشد. این زمانی است که بیماران سکته مغزی اغلب به فیزیوتراپیست ها ارجاع داده می شوند.
به گفته انجمن سکته مغزی، مغز نمی تواند سلول های از دست رفته در طول سکته مغزی را بازسازی کند، اما فیزیوتراپی می تواند به مغز کمک کند تا سلول های موجود را برای جبران فقدان (نوروپلاستیسیته) سازماندهی مجدد کند. این نیاز به یک برنامه بهبود فیزیکی کامل دارد که شامل موارد زیر است:
- ورزش
- ماساژ دادن
- یادگیری مهارت های جدید
- درمان الکتریکی
- دستکاری دستی
مدت زمانی که فرد و فیزیوتراپیست او برای هر قسمت از برنامه بهبودی صرف می کنند توسط پزشک و درمانگر تعیین می شود. آنها طرحی را طراحی خواهند کرد که به بیمار کمک می کند تا به اهداف جدید برسد و در یک محیط امن و کنترل شده حالت عادی را حفظ کند.
فیزیوتراپیست به صورت انفرادی با بیمار کار می کند و دستورالعمل هایی را در مورد نحوه انجام هر فعالیت اختصاص داده شده ارائه می دهد.
به عنوان یک دستورالعمل کلی، فیزیوتراپی 45 دقیقه در روز همراه با هر گونه درمان اضافی که ممکن است مورد نیاز باشد، داده می شود. هدف اولیه این است که بیمار حرکت کند. پس از آن، فیزیوتراپیست به بیمار کمک می کند تا قدرت، هماهنگی و عملکرد خود را بازیابد.
مهم است که با برنامه ای که فیزیوتراپیست تجویز می کند کار کنید و از آن پیروی کنید.
کلمات مرتبط :
فیزیوتراپی سکته مغزی – فیزیوتراپی در دماوند – فیزیوتراپی در پردیس – فیزیوتراپی در رودهن