فتق دیسک گردن وضعیتی است که در آن دیسک بین مهره های گردن برآمده یا پاره می‌شود و باعث فشار بر اعصاب مجاور می شود و در نتیجه باعث درد، بی‌حسی، گزگز یا ضعف در گردن، بازوها یا شانه ها می‌شود. این می تواند در اثر افزایش سن، ساییدگی یا آسیب به ستون فقرات ایجاد شود.
علائم فتق دیسک گردن بسته به شدت و محل فتق می تواند متفاوت باشد. برخی از علائم رایج عبارتند از:
- درد در گردن، شانه، بازو یا دست
- بی حسی یا گزگز در بازو یا دست
- ضعف در بازو یا دست
- سفتی گردن یا مشکل در حرکت دادن گردن
- سردرد، به خصوص در پشت سر
درمان فتق دیسک گردن بستگی به شدت بیماری دارد. موارد خفیف ممکن است با استراحت، فیزیوتراپی و دارو درمان شوند، در حالی که موارد شدیدتر ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند. پزشک شما می تواند به تعیین بهترین روش درمانی برای مورد خاص شما کمک کند.
علائم فتق دیسک گردن
علائم بسته به شدت و محل فتق می تواند متفاوت باشد. برخی از علائم رایج عبارتند از:
درد: درد در ناحیه گردن، شانه، بازو یا دست شایع ترین علامت فتق دیسک گردن است. این درد ممکن است به عنوان یک درد تیز، سوزشی یا یک درد مبهم توصیف شود. درد ممکن است مداوم یا متناوب باشد و شدت آن متفاوت باشد.
بی حسی و گزگز: فشرده شدن اعصاب ستون فقرات گردنی به دلیل فتق دیسک می تواند باعث بی حسی و احساس سوزن سوزن شدن در بازوها و دست ها شود. این ممکن است شبیه سوزن سوزن شدن یا از دست دادن حس باشد.
ضعف: در برخی موارد، فتق دیسک گردن می تواند منجر به ضعف در بازوها یا دست ها شود. این ممکن است بلند کردن اجسام، گرفتن اشیا یا انجام فعالیت های دیگر را دشوار کند.
سفتی: گردن ممکن است احساس سفت شدن داشته باشد یا حرکت آن دشوار باشد، به خصوص زمانی که سعی می کنید سر را بچرخانید.
سردرد: فتق دیسک گردن گاهی می تواند باعث سردرد، به ویژه در قاعده جمجمه شود.
علل فتق دیسک گردن
بیرون زدگی دیسک گردن معمولاً به دلیل ساییدگی و پارگی ستون فقرات ناشی از افزایش سن ایجاد می شود، اما می تواند در اثر آسیب یا ضربه به گردن نیز ایجاد شود. برخی از علل شایع عبارتند از:
بیماری دژنراتیو دیسک: با افزایش سن، دیسک های ستون فقرات مقداری از محتوای آب خود را از دست می‌دهند و باعث می شود انعطاف پذیری کمتری داشته باشند و بیشتر در معرض آسیب قرار گیرند.
تروما یا آسیب: آسیب یا ضربه ناگهانی به گردن، مانند تصادف اتومبیل یا آسیب ورزشی، می تواند باعث فتق دیسک گردن شود.
فشارهای مکرر: حرکات تکراری گردن، مانند حرکاتی که در حین ورزش یا فعالیت های کاری خاص انجام می شود، می تواند منجر به بیرون زدگی دیسک گردن شود.
ژنتیک: برخی افراد ممکن است به دلیل عوامل ژنتیکی بیشتر در معرض ابتلا به فتق دیسک باشند.
سیگار کشیدن: سیگار کشیدن با افزایش خطر فتق دیسک مرتبط است که احتمالاً به دلیل تأثیرات سیگار بر جریان خون و تحویل مواد مغذی به دیسک های ستون فقرات است.
چاقی: اضافه وزن یا چاقی می تواند فشار بیشتری بر ستون فقرات وارد کند و خطر فتق دیسک گردن را افزایش دهد.
درمان فتق دیسک گردن
درمان فتق دیسک بستگی به شدت بیماری و علائمی دارد که بیمار تجربه می کند. موارد خفیف ممکن است با استراحت، فیزیوتراپی و دارو درمان شوند، در حالی که موارد شدیدتر ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند.
در اینجا چند گزینه درمانی رایج برای فتق دیسک آورده شده است:
استراحت: استراحت کردن از فعالیت‌هایی که علائم شما را تشدید می‌کنند می‌تواند به کاهش درد کمک کند و به بدن اجازه بهبودی بدهد. پزشک شما ممکن است یک دوره کوتاه استراحت یا محدود کردن برخی فعالیت ها را توصیه کند.
فیزیوتراپی: فیزیوتراپی موثرترین روش درمان غیرجراحی فتق دیسک گردن است.
دارو: مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن یا داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) می‌توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند. پزشک شما همچنین ممکن است شل کننده های عضلانی یا سایر داروها را برای کمک به تسکین درد و بهبود خواب تجویز کند.
تزریقات: در برخی موارد، پزشک ممکن است تزریق کورتیکواستروئید را در ناحیه آسیب دیده برای کمک به کاهش التهاب و درد توصیه کند.
جراحی: اگر درمان های محافظه کارانه علائم را کاهش نداد، ممکن است جراحی لازم باشد
فیزیوتراپی برای دیسک گردن
فیزیوتراپی می تواند درمان موثری برای فتق دیسک گردن باشد. یک فیزیوتراپیست می تواند به ایجاد یک برنامه درمانی فردی برای کمک به کاهش درد، بهبود تحرک و تقویت عضلات گردن و بالاتنه کمک کند. در اینجا برخی از تکنیک های رایج فیزیوتراپی مورد استفاده برای فتق دیسک گردن آورده شده است:
درمان دستی: یک فیزیوتراپ ممکن است از تکنیک های عملی مانند ماساژ یا حرکت مفصل برای کمک به کاهش درد و بهبود تحرک در گردن استفاده کند.
تمرینات دامنه حرکتی: ورزش هایی که بر بهبود دامنه حرکتی گردن تمرکز دارند می توانند به کاهش سفتی و بهبود انعطاف پذیری کمک کنند.
تمرینات تقویتی: تمرینات تقویتی می تواند به بهبود قدرت عضلات گردن و قسمت بالایی بدن کمک کند، که می تواند به حمایت از ستون فقرات و کاهش فشار روی عصب آسیب دیده کمک کند.
آموزش وضعیت بدن: وضعیت نامناسب می تواند فشار بیشتری را به گردن و ستون فقرات وارد کند. یک فیزیوتراپ می تواند راهنمایی هایی در مورد وضعیت بدنی مناسب و ارگونومی برای کمک به کاهش درد و جلوگیری از آسیب بیشتر ارائه دهد.
کشش: کشش شامل کشش آرام گردن برای کمک به کاهش فشار روی عصب آسیب دیده است. این کار را می توان به صورت دستی یا با استفاده از یک وسیله مکانیکی انجام داد.
گرما یا یخ درمانی: گرما یا یخ درمانی می تواند به کاهش درد و التهاب در ناحیه آسیب دیده کمک کند.
مقالات مرتبط :