سندرم آرنج تنیس بازان که با نام اپی کندیلیت جانبی نیز شناخته می شود ، زمانی رخ می دهد که تاندون هایی که عضله را به استخوان در قسمت بیرونی آرنج متصل می کنند متورم یا پاره می شوند. این امر اتصال آرنج را ضعیف می کند و فشار زیادی به ناحیه وارد می کند.
آرنج تنیس بازان اغلب زمانی که از ماهیچه ها برای بلند کردن، گرفتن یا چرخش استفاده می کنید باعث درد می شود.
علائم سندرم آرنج تنیس بازان
آرنج تنیس بازان به صورت درد در قسمت بیرونی آرنج شما شروع می شود. با گذشت زمان بدتر می شود تا زمانی که درد سوزشی شدید باشد. هنگام گرفتن، چرخاندن یا بلند کردن، ممکن است متوجه دردی شوید که از بیرون آرنج به سمت ساعد و پشت دستتان منتشر می شود.
با بدتر شدن وضعیت، ممکن است قدرت گرفتن دست شما ضعیف شود. حتی هنگام بلند کردن اجسام سبک مانند یک کتاب کوچک یا فنجان قهوه ممکن است احساس درد کنید. هنگامی که روی قسمت بیرونی آرنج خود فشار می دهید ممکن است درد افزایش یابد.
علاوه بر درد، ممکن است تورم اطراف مفصل آرنج نیز داشته باشید.
دلایل و عوامل خطر
استفاده بیش از حد باعث بیشتر موارد تنیس البو می شود. زمانی اتفاق می افتد که حرکات مکرر باعث تورم و درد در مفصل و تاندون شما شود. هر نوع حرکت مکرر یا فشار روی تاندون ها می تواند باعث آن شود.
بازی تنیس تنها یکی از راه هایی است که با افزایش خطر سندرم آرنج تنیس بازان همراه است.
افرادی که سایر ورزش های راکت مانند راکت بال یا اسکواش و شمشیربازی را انجام می دهند در معرض خطر هستند.
برخی مشاغل می توانند منجر به آرنج تنیس بازان شوند ، به عنوان مثال می توان به نقاشان، قصابان، نجارها، نوازندگان، مانیکوریست ها و دندانپزشکان اشاره کرد. افرادی که در خط مونتاژ کار می کنند یا از رایانه استفاده می کنند نیز در معرض خطر هستند.
در برخی موارد، تاندون ها ممکن است پس از یک ضربه مستقیم به آرنج متورم شوند. در موارد دیگر، این شرایط اصلاً به یک فعالیت مرتبط نیست.
آرنج تنیس بازان می تواند در هر سنی رخ دهد. بیشتر در افراد 30 تا 50 ساله دیده می شود. هم مردان و هم زنان را مبتلا می کند.
درمان سندرم آرنج تنیس بازان
کارهایی وجود دارد که می توانید در خانه انجام دهید تا به کاهش درد و تورم کمک کنید.
- با اجتناب از حرکتی که باعث این عارضه شده است، به بازوی خود استراحت دهید.
- یک داروی بدون نسخه (OTC) که تورم را کاهش می دهد، مانند ایبوپروفن، ناپروکسن یا آسپرین مصرف کنید.
- یک کیسه یخ را به مدت 15 تا 20 دقیقه، 3 بار در روز روی آرنج خود قرار دهید.
- آرنج خود را در یک باند فشاری بپیچید.
- تمرینات کششی ملایم را چندین بار در روز انجام دهید.
- سعی کنید تجهیزات ورزشی یا تکنیک خود را تغییر دهید.
- سعی کنید عادات کاری یا شغل خود را تغییر دهید.
اگر این درمان ها کمکی نکرد با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است پیشنهاد کنند:
- استفاده از آتل یا بریس برای ثابت نگه داشتن آرنج به مدت ۲ تا ۳ هفته.
- تزریق استروئید برای کاهش تورم و درد.
- هنگامی که درد و تورم شما کاهش یافت، فیزیوتراپی می تواند به تقویت عضلات و تاندون های شما کمک کند. این شامل تمرینات کششی، دامنه حرکتی و تقویتی است. اکثر افراد در عرض 4 تا 6 هفته بهبود می یابند.
اگر درد شما بهبود نیافت یا اگر روی سبک زندگی شما تأثیر بگذارد، پزشک ممکن است جراحی را پیشنهاد کند. معمولاً جراحی در یک مرکز سرپایی انجام می شود. این بدان معنی است که شما مجبور نیستید در بیمارستان بمانید. در طول جراحی، پزشک یک برش کوچک در قسمت خارجی آرنج شما ایجاد می کند. آنها بافت تاندون آسیب دیده را برداشته و بافت تاندون طبیعی را دوباره به استخوان می چسبانند.
در صورتی که جراحی را برای درمان علائم سندرم آرنج تنیس بازان انجام داده اید ، فیزیوتراپی نیز برای توانبخشی و بازیابی تحرک به آرنج ضروری است که با مراجعه به کلینیک فیزیوتراپی رایبد (فیزیوتراپی خوب در پردیس) می توانید از آن بهره مند شوید.
آن دسته از عزیزانی که به هر دلیل توانایی مراجعه به کلینیک فیزیوتراپی را ندارند می توانند از خدمات فیزیوتراپی در منزل متخصصان ما بهره مند شوند. متخصصان ما خدمات فیزیوتراپی در منزل را در این مناطق ارائه می دهند:
- فیزیوتراپی در منزل دماوند
- فیزیوتراپی در منزل پردیس
- فیزیوتراپی در منزل گیلاوند
- فیزیوتراپی در منزل رودهن
- فیزیوتراپی در منزل بومهن
- و … دیگر مناطق اطراف