پیچ خوردگی مچ پا یک آسیب شایع است که زمانی رخ می دهد که رباط های مچ پا کشیده یا پاره شوند. این می تواند زمانی اتفاق بیفتد که مچ پای خود را به شکلی نامناسب بپیچانید یا بچرخانید.

پیچ خوردگی مچ پا می تواند از نظر شدت از خفیف تا شدید متفاوت باشد و علائم می تواند شامل درد، تورم، کبودی و مشکل در راه رفتن یا تحمل وزن روی مچ پا آسیب دیده باشد.

درمان این آسیب معمولاً شامل استراحت، یخ، فشرده سازی و بالا بردن مچ پا آسیب دیده است. داروهای مسکن بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن نیز می توانند در کاهش درد و تورم مفید باشند. در برخی موارد ممکن است فیزیوتراپی برای کمک به تقویت مچ پا و جلوگیری از آسیب های بعدی توصیه شود.

اگر دچار پیچ خوردگی شدید مچ پا هستید یا اگر علائم شما با درمان خانگی بهبود نیافت، باید برای ارزیابی و درمان بیشتر به پزشک مراجعه کنید. آنها ممکن است آزمایش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا MRI را برای بررسی شکستگی یا آسیب های دیگر به مچ پا توصیه کنند. در برخی موارد، ممکن است جراحی برای ترمیم رباط های آسیب دیده لازم باشد.

علائم پیچ خوردگی مچ پا

درد: شایع ترین علامت رگ به رگ شدن مچ پا درد است که می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. درد معمولاً در قسمت بیرونی مچ پا قرار دارد، اما ممکن است در داخل نیز رخ دهد.

تورم: تورم یکی دیگر از علائم رایج رگ به رگ شدن مچ پا است. مچ پا ممکن است در هنگام لمس متورم و حساس شود.

کبودی: ممکن است کبودی در اطراف مچ پا ایجاد شود، به خصوص اگر آسیب شدیدتر باشد.

سفتی: ممکن است در مچ پا دچار سفتی شوید که می تواند حرکت مفصل را دشوار کند.

دامنه حرکت محدود: توانایی شما برای حرکت دادن مچ پا ممکن است محدود باشد و ممکن است در تحمل وزن روی پای آسیب دیده مشکل داشته باشید.

علل پیچ خوردگی مچ پا

این آسیب ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد، اما بیشتر در ورزشکاران، افرادی که در ورزش شرکت می کنند و افرادی که به طور منظم فعالیت بدنی می کنند دیده می شود. برخی از علل شایع عبارتند از:

پیچ خوردن یا چرخاندن مچ پا: این آسیب اغلب زمانی رخ می دهد که مچ پا پیچ خورده و باعث کشیدگی یا پارگی رباط ها می شود.

فرود نادرست: رگ به رگ شدن مچ پا همچنین ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که پس از پریدن یا دویدن به اشتباه فرود بیایید.

سطوح ناهموار: راه رفتن یا دویدن روی سطوح ناهموار می تواند خطر پیچ خوردگی مچ پا را افزایش دهد، همانطور که پوشیدن کفش های نامناسب نیز ممکن است.

استفاده بیش از حد: استفاده بیش از حد از مفصل مچ پا، به ویژه در ورزش هایی که نیاز به تغییر جهت یا پریدن سریع دارند، می تواند منجر به این آسیب شود.

آسیب قبلی: آسیب دیدگی مچ دست در گذشته خطر بروز آسیب مجدد را افزایش می دهد.

ضعف یا بی ثباتی: ضعف یا بی ثباتی در مفصل مچ پا می تواند خطر رگ به رگ شدن را افزایش دهد.

مهم است که با پوشیدن کفش مناسب، حفظ قدرت و انعطاف پذیری در مفصل مچ پا و رعایت احتیاط هنگام شرکت در فعالیت بدنی، از پیچ خوردگی مچ پا جلوگیری کنید.

درمان پیچ خوردگی مچ پا

استراحت: اولین قدم در درمان این آسیب، استراحت دادن به مچ پا آسیب دیده است. از وارد کردن وزن به مچ پا خودداری کنید و تا حد امکان به آن استراحت دهید.

یخ: قرار دادن یخ روی مچ پا آسیب دیده می تواند به کاهش تورم و تسکین درد کمک کند. از یک بسته سرد یا یخ پیچیده شده در حوله استفاده کنید و آن را به مدت 20 دقیقه هر بار و چند بار در روز روی مچ پا قرار دهید.

فشرده سازی: پیچاندن مچ پا با باند کشی یا فشاری می تواند به کاهش تورم کمک کند و از رباط های آسیب دیده حمایت کند.

ارتفاع: بالا بردن مچ پا آسیب دیده بالاتر از سطح قلب می تواند به کاهش تورم و بهبود جریان خون کمک کند.

داروها: داروهای مسکن بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن می توانند به تسکین درد و کاهش تورم کمک کنند.

فیزیوتراپی: در برخی موارد ممکن است فیزیوتراپی برای کمک به تقویت مچ پا و جلوگیری از آسیب های بعدی توصیه شود.

بریس : استفاده از بریس یا ارتز مچ پا می تواند به ایجاد ثبات در مچ پا و جلوگیری از آسیب بیشتر کمک کند.

در موارد شدید، ممکن است جراحی برای ترمیم رباط های آسیب دیده لازم باشد.

آرتروز شانه

فیزیوتراپی در جاجرود

فیزیوتراپی در رودهن