بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی مزمن و پیشرونده است که حرکت را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری در اثر تخریب نورون‌ های تولیدکننده دوپامین در مغز ایجاد می‌شود که منجر به کمبود دوپامین، یک ماده شیمیایی که به کنترل حرکت کمک می‌کند، می‌شود.

علائم بیماری پارکینسون می تواند شامل لرزش، سفتی، حرکت آهسته، مشکل در تعادل و هماهنگی و مشکلات در گفتار و بلع باشد.

علت دقیق پارکینسون هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است. در حال حاضر هیچ درمانی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد، اما داروها و سایر درمان ها می توانند به مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کنند.

تشخیص معمولاً شامل معاینه فیزیکی، بررسی تاریخچه پزشکی و آزمایش‌های مختلف برای ارزیابی عملکرد حرکتی و سایر علائم عصبی است. همچنین ممکن است از مطالعات تصویربرداری مانند ام آر آی و سی تی اسکن برای کمک به تشخیص بیماری پارکینسون و رد سایر شرایط با علائم مشابه استفاده شود.

علائم بیماری پارکینسون

پارکینسون یک اختلال عصبی پیشرونده است که حرکت را تحت تاثیر قرار می دهد. علائم می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد و به طور معمول در طول زمان به کندی ایجاد می شود. شایع ترین علائم عبارتند از:

  • لرزش دست ها، بازوها، پاها یا فک.
  • کندی حرکت یا برادی‌ کینزی، که می‌تواند انجام فعالیت‌ های روزانه مانند پوشیدن لباس یا غذا خوردن را دشوار کند.
  • سفتی اندام ها یا تنه که حرکت یا راه رفتن را دشوار می کند.
  • اختلال در تعادل و هماهنگی که منجر به زمین خوردن می شود.
  • تغییر در الگوهای گفتار، مانند آرام صحبت کردن یا لکنت زبان
  • مشکل در مهارت های حرکتی ظریف، مانند بستن دکمه های لباس یا نوشتن.
  • کاهش حس بویایی.
  • اختلالات خواب و خواب آلودگی بیش از حد در طول روز.
  • اضطراب، افسردگی و سایر تغییرات عاطفی.
  • اختلال شناختی، از جمله مشکلات حافظه، توجه و حل مسئله.

همه افراد مبتلا به پارکینسون همه این علائم را تجربه نمی کنند و برخی ممکن است علائم اضافی مانند یبوست، مشکلات ادراری و اختلال عملکرد جنسی را تجربه کنند. اگر هر یک از این علائم را دارید، مهم است که با پزشک خود صحبت کنید.

علت بیماری پارکینسون

علت دقیق پارکینسون به طور کامل شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که این بیماری توسط ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد می شود.

عوامل ژنتیکی: محققان چندین ژن را شناسایی کرده اند که می توانند خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش دهند، اگرچه این ژن ها نادر هستند و تنها درصد کمی از موارد را تشکیل می دهند.

عوامل محیطی: قرار گرفتن در معرض سموم خاص، مانند آفت کش ها و علف کش ها، با افزایش خطر ابتلا به بیماری پارکینسون مرتبط است. سایر عوامل محیطی مانند آسیب های سر و عفونت های ویروسی نیز به عنوان عوامل خطر احتمالی مطرح شده اند.

عوامل عصبی: پارکینسون به دلیل از دست دادن نورون های تولید کننده دوپامین در مغز ایجاد می شود. دوپامین یک انتقال دهنده عصبی است که به تنظیم حرکت کمک می کند، بنابراین وقتی نورون های تولید کننده دوپامین می میرند، حرکت دچار اختلال می شود.

سن: بیماری پارکینسون در افراد مسن شایع تر است و با افزایش سن خطر ابتلا به آن افزایش می یابد.

جنسیت: مردان کمی بیشتر از زنان به بیماری پارکینسون مبتلا می شوند.

درمان بیماری پارکینسون

داروها: چندین دارو در دسترس هستند که می توانند به مدیریت علائم بیماری پارکینسون کمک کنند. اینها شامل لوودوپا، آگونیست های دوپامین و مهارکننده های MAO-B هستند که با افزایش سطح دوپامین در مغز عمل می کنند.

تحریک عمقی مغز: این روش جراحی شامل قرار دادن الکترودها در نواحی خاصی از مغز و استفاده از آنها برای تحریک الکتریکی است. تحریک عمیق مغز می تواند به کاهش لرزش و سایر علائم مرتبط با حرکت بیماری پارکینسون کمک کند.

فیزیوتراپی: فیزیوتراپی می تواند به بهبود تحرک، تعادل و انعطاف پذیری در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون کمک کند.

گفتار درمانی: گفتار درمانی می تواند به بهبود مهارت های ارتباطی در افراد مبتلا به پارکینسون که مشکلات گفتاری را تجربه می کنند کمک کند.

کاردرمانی: کاردرمانی می تواند به افراد مبتلا به پارکینسون کمک کند تا راهبردهای جدیدی برای انجام فعالیت های روزانه و سازگاری با تغییرات در توانایی های خود بیاموزند.

تغییرات سبک زندگی: ورزش منظم، رژیم غذایی سالم و تکنیک های کاهش استرس مانند یوگا و مدیتیشن می تواند به مدیریت علائم و بهبود سلامت کلی در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون کمک کند.

برنامه درمانی خاص برای بیماری پارکینسون به علائم فرد و سایر عوامل بستگی دارد و ممکن است در طول زمان با پیشرفت بیماری نیاز به تنظیم داشته باشد. 

 

 

 

 

بیشتر بخوانید :

سندرم شانه یخ زده

آرتروز مچ پا

فیزیوتراپی در منزل پردیس

دلایل کمردرد

فواید فیزیوتراپی در منزل

فیزیوتراپی در دماوند

فیزیوتراپی کمردرد در پردیس

سکته مغزی

سندرم شانه یخ زده

گلف البو

آرتروز مچ دست

تاندونیت آشیل

پارگی مینیسک زانو

فیزیوتراپی پس از جراحی تعویض مفصل زانو

درمان فتق دیسک کمر

فیزیوتراپی در گیلاوند

فیزیوتراپی پس از شکستگی در پردیس

دلایل شایع درد شانه

درد سیاتیک

فیزیوتراپی در پردیس

سندرم تونل کارپال

 

 

کلمات مرتبط :

فیزیوتراپی در فاز ۱ پردیس – فیزیوتراپی در فاز ۲ پردیس – فیزیوتراپی در فاز ۳ پردیس – فیزیوتراپی در فاز ۴ پردیس – فیزیوتراپی در فاز ۸ پردیس – فیزیوتراپی در فاز ۱۱ پردیس – فیزیوتراپی در جاجرود – فیزیوتراپی در بومهن – فیزیوتراپی در رودهن

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این قسمت نباید خالی باشد
این قسمت نباید خالی باشد
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
شما برای ادامه باید با شرایط موافقت کنید